Wszystko to stanowi dobrą bazę do samodzielnej i odpowiedzialnej pracy zespołu. Być może w takiej atmosferze nie będziemy już mieli oporów przed delegowaniem zadań, czyli dzieleniem się z innymi pracą. Jeśli jednak nadal stanowi to dla nas barierę, warto zastanowić się, czy aby nie mamy potrzeby nadmiernej kontroli. To także jeden z kulturowych przekazów, w jakim dorastamy. Kontrola wynika zwykle z braku zaufania do innych, także z pewnej nadodpowiedzialności, która nie dopuszcza błędów i porażek. Zwykle jednak faktycznie działa odwrotnie. Osoba przeciążona nadmiarem zadań, których nie chce powierzyć innym, przekonana, że sama zrobi wszystko najlepiej, może niestety z powodu tego nadmiaru, być narażona na popełnianie błędów. Racjonalne jest więc rozdzielanie zadań tak, aby nikt nie był przeciążony ponad miarę. Czasem potrzeba robienia wszystkiego samodzielnie ma głębsze psychologiczne przyczyny. Jest rodzajem pewnej sztywności w zachowaniu. Nie dopuszczamy żadnych innych dróg rozwiązania zadania, innego sposobu pracy, metod, podejścia. Jeśli jednak pracując z ludźmi zaryzykujemy i zobaczymy, że czasem w inny sposób niż zrobilibyśmy to my, można dojść do satysfakcjonujących efektów, sami nauczymy się nowych rozwiązań i uelastycznimy podejście do powierzonych nam zadań. Pamiętajmy: kontrola i perfekcjonizm zabijają dobry nastrój i relacje. Jeśli chcemy czerpać satysfakcję z pracy z innymi i także i innym zapewnić komfort pracy z nami, bądźmy otwarci, dawajmy innym przestrzeń, tak, by realizowany przez nas projekt stawał się obiektem wspólnej troski i odpowiedzialności.